Beste Quaker,
Wat hebt u best een leuke naam. Ik schrijf u aangaande een van uw producten, namelijk de Cruesli met pure chocolade. Om het beeld optimaal te schetsen, moeten we even terug in de tijd. Naar mijn kindertijd.
Ik heb voor zover ik het mij kan herinneren altijd ontbijtgranen gegeten als ontbijt. Uiteraard waren er uitzonderingen en uiteraard zal het in de zeer jonge jaren eerder pap uit een fles zijn geweest, maar over het algemeen waren ontbijtgranen the way to start the day. Kelloggs waren baas, tot ik op een dag jullie Cruesli heb mogen ontdekken. Die dag, die eerste kom met jullie granen waren het begin van wat je misschien wel een verslaving zou kunnen noemen. Jaren heb ik ervan genoten en daarvoor dank ik u enorm. En nee, het was niet zo van die dingen die je gewoon wordt en daarom hun smaak een beetje verliezen. Jullie ontbijtgranen bleven gewoon een plezier om naar uit te kijken. Tot op een vreselijke dag.
Mama kwam thuis zonder. Oei, uitverkocht, dacht ik en keek snel in de kast waar nog één doos stond. Maar aan mijn opluchting kwam snel een einde. Blijkbaar had de supermarkt beslist ze niet meer te verkopen. En blijkbaar veel supermarkten, want we vonden de dozen niet meer terug, nergens. En geloof me, we hebben gezocht. Oh ja.
Jaren vervlogen en ik nam troost bij een product dat er enorm op leek. Aldi had namelijk Kwakies, die zeer zeker lekker zijn en dicht in de buurt kwamen. Maar toch bleef die legendarische smaak in het achterhoofd knagen.
Enkele jaren later kon mijn vreugde niet op. Het was namelijk in Nederland, Center Parcs, dat ik daar in een winkeltje jullie dozen terug heb mogen ontdekken. Ik vergeet het nooit, het was iets religieus: een van de spots van de winkel scheen precies op die dozen. Een teken. Ik denk dat ik toen 10 dozen heb ingeslagen. Nederland was natuurlijk dicht in de buurt, maar niet om elke week je inkopen te gaan doen. Dus ik nam troost uit het feit dat ik dus toch nog sporadisch kon genieten van dit hemels ding.
De slechte tijden waren dus achter de rug en er kwamen goeie tijden aan. Enorm goeie tijden, want ongeveer een jaar geleden (of iets langer) besliste een van de supermarkten hier in België om het product terug in hun assortiment op te nemen. Kan u zich mijn vreugde inbeelden? Beseft u hoe mooi het leven er weer uitzag? Ik heb zelfs een kassierster bedankt hiervoor, net niet omhelst.
Deze week was ik weer in de supermarkt en nam 3 dozen. Linksboven zag ik een symbool dat me even deed stilstaan. De volgende ochtend bleek dat mijn vrees gegrond was.
U bent er in geslaagd een stuk uit mijn kindertijd te vernietigen. Ja, ik zeg het liever zoals het is. Klaar en duidelijk. Uw “verbeterd recept” heeft voor mijn part heel het begrip dat deze ontbijtgranen in mijn leven hadden ingenomen om zeep geholpen. Ik wil dat u beseft wat u gedaan hebt. Alles was perfect, een supermarkt had het weer in hun rekken, ik kon weer ten volle genieten van iets dat ik lang geleden was kwijtgeraakt en alles leek alsof het niet meer kapot kon. Niemand kon deze vrolijke situatie kapot maken. Maar dat was dus buiten u gerekend.
Als ik enorm kwaad en teleurgesteld klink, dan is dat omdat ik dat ben. Het zal u waarschijnlijk geen fluit kunnen schelen, maar ik wou u even laten weten wat u zojuist gedaan hebt. Ik stap over naar Kwakies. Als die mij nog wil tenminste.
Kevin