Hoe Michel denkt over Antwerpenaren, en dus over mij (ah ja), vind ik zeer jammer, ook al moet je daarvoor tussen de regels (of in het archief) lezen. Ach, hij zal de verkeerde mensen in deze stad kennen. Misschien moet hij maar eens een pint gaan pakken met mij, Dikkie, Polskaya, Jeroen, Michael, Nico, Vincent of een van de andere talrijke, toffe mensen die hij blijkbaar nog niet heeft leren kennen.
But anyway, ook ik stond aan een bushalte te koekeloeren. Ik dacht, we nemen het openbaar vervoer naar Berchem voor de RVB. Zoals het hoort. Niet dus. Daar stonden we met een paar mensen. Mensen, die dagdagelijks rekenen op dat openbaar vervoer, maar die daar al voor de zoveelste keer op die manier staan. Uit sympathie voor de situatie van de buschauffeurs, maar toch met een verveeld gevoel. Een iets duidelijkere melding van de staking in die planner had inderdaad wel leuk geweest. Dus uiteindelijk toch maar naar de auto rennen om nog op tijd te kunnen arriveren op de nieuwe locatie.
Enorm spannende en interessante tijden voor CHIPS, en zeker voor Stefan, die toch wel zeer mooie en uitdagende tijden tegemoet zal gaan. Succes!
Tijd om zelf ook wat dingen op een rij te zetten en prioriteiten te stellen. Misschien tijdens een wandeling deze middag, in de stad waar ik van hou.