Kris Wauters heeft denk ik groot gelijk. De grote troef van dit nummer is dat je er bij stil staat en er een mening over hebt. Sommigen zullen het uitlachen, sommigen zullen er vrolijk van worden (en voor alle duidelijkheid: ik hoor bij de laatste groep). Er zal dus over gepraat worden en dat is een goeie zaak, kijk maar naar Lordi.
En dit is ook wat het meeste van de andere finalisten misten. Brahim heeft een leuk liedje dat ik de radio graag hoor spelen als ik met de zon in mijn snoet van het werk naar huis rij. Maar tijdens Eurosong ga ik waarschijnlijk naar het toilet. Nelson is leuk op de achtergrond op een zondagnamiddag maar tijdens Eurosong ga ik waarschijnlijk een pintje halen. Sandrine is fantastisch maar dit liedje is niet genoeg. Geloof me, ik zou ze enorm graag sturen, en zeker dit genre, maar ze kan meer en beter aan dan deze song. En dan hebben we nog die Paranoiacs. Mijn nummer twee. Maar er mist iets en ik kan er mijn vinger niet op leggen. Of misschien is er juist iets te veel. Overacting ofzo, I dunno.