Vroeger, toen de dieren nog konden praten en ik nog een klein jongetje was, trokken mijn ouders en hun kinderen voor een zomervakantie naar Italië. Meer bepaald het plaatsje Rimini, nabij Riccione.
Een leuk plekje aan de kust waar je vooral van de kleine dingen geniet. Een goed glas wijn, enkele plakjes parma ham op het balkon van je hotelkamer, nog geen 10 minuten geleden laten afsnijden bij een kleine, plaatselijke beenhouwerij en … ijs. Want ja hoor, Italianen weten hoe ze ijs moeten maken.
Zo was er een bepaalde smaak ijs waar ik zot van was. Helaas vergat ik de naam, maar nooit vond ik het hier in België. Een soort vanilleijs zonder de vanille. De basis, zeg maar. Tot enkele dagen geleden ik de naam terug te weten kwam dankzij een tweet van @lulazoid: Fior di latte. En blijkbaar hadden ze die bij een nieuwe (Italiaanse, jaja) ijsbar op het zuid hier in Antwerpen. Ik stond er dus vrij snel, nostalgie doet iets met een mens.
Een aanrader, die ijsbar: Gelato Factory. Zeer toffe bediening en enorm lekker ijs. Bij mijn bestelling vroeg het meisje achter de bar of ik eens niet naar achter wou, hij was net Mojito-ijs aan het maken. Jammer genoeg was die nog niet klaar, maar ik heb wel een leuk babbeltje kunnen slaan met de eigenaar. Die zien me meer, al is het maar omdat ze de enigste zijn die die Fior Di Latte hebben.
PS: Fior di latte is dus inderdaad de basis: melk, suiker, room,… Nothing more. Mocht je wat rondgooglen, dan zal je merken dat Fior Di Latte ook een naam is voor mozzarella die gemaakt is van koeienmelk (ipv melk van de buffel).