Categories
Blurs

Choose Your Own Adventure

Game-development, zeker de verhaallijn, vraagt steeds meer werk. Niet verwonderlijk dat hun budgetten die van Hollywood kaskrakers evenaren. Als we kijken naar enkele topgames als Bioshock, Mass Effect en Heavy Rain, dan merken we ook dat de speler steeds meer te zeggen heeft in het verhaal. De keuzes die je maakt bepalen hoe het verhaal verder gaat. Dus: meer verhaallijnen in een game en een zekere herspeelbaarheid.

Dit gegeven is niet nieuw en bestaat zelfs al langer in boekvorm. Zo maakt ChooseCo al meer dan 30 jaar Choose Your Own Adventure boeken (waarvan ik onlangs een boxset in huis heb gehaald). Het concept is eenvoudig: je leest een verhaal en krijgt geregeld een keuze (bv: cancel je een bepaalde meeting of niet). Elke optie brengt je naar een andere pagina waar het verhaal verder gaat.

Met de boxset op mijn bureau, wees collega Peter me op de film Mr. Nobody:


Staat op m’n To See lijst!

Categories
Games

Zero punctuation on Mass Effect

Gotta love Zero Punctuation

… en de “pauze” knop. Wel, zoals gewoonlijk, een goeie review.

Categories
Games

Sinterklaas

Sinterklaas
Na jaren afwezigheid komt de Sint blijkbaar terug in full force langs (en vroeg). Op twee weken tijd twee games in handen gekregen, must be him.
Over Mass Effect kan ik nog niet echt iets zeggen, aangezien die ik nog maar net heb, maar laat me duidelijk zijn dat ik enorm uitkijk naar dit spel. En nee, ik heb het niet over de “lesbian love scene“. Het spel lijkt echt bijna alles te vervatten: role-play gaat hand in hand met action en dat in een blijkbaar vrij groot speloppervlak. Maar, zoals ik al zei, ik ga even wachten tot ik het gespeeld heb. Lees ondertussen de professionele kritieken ;)
Viva Piñata: Party Animals is een totaal ander genre en niet direct eentje dat ik in huis zou halen. Dit vooral door gebrek aan kinderen in het huis. Kleine reminder: het gaat hier niet om Viva Piñata maar om een soort van follow-up. Waar de originele de spelers toeliet een soort van land uit de bouwen en die zo aangenaam mogelijk te maken voor de verschillende rassen piñata’s, daar is deze “opvolger” eerder een verzameling van kleine spelletjes. Aanzie het als een soort van Olympische Spelen in piñataland: een hele collectie van kleine spelletjes met op het einde een algemene rangschikking (of niet, je kan uiteraard gewoon even snel één spelletje spelen).
Het is uiteraard enorm gericht op de jongsten van de familie, maar heb ik mij verveeld die zondag toen ik veel vroeger wakker was dan Evelyne en dus besloot even dat spel op te starten? Zonder schaamte: helemaal niet. En volgens mij is het een zeer leuke aankoop voor het gezin dat samen eens rond de Xbox wil gaan zitten. Of voor een paar vrienden die aan hun 5de fles wijn zitten! Het is zo een van die spelletjes die je doet aanzetten tot de aankoop van een paar controllers. Just in case.
De xbox is eerder een hardcore game machine, geen familieconsole zoals de Wii, maar met dit spel doen ze een kleine stap in die richting. Of ze geslaagd is kan ik niet echt zeggen, ik ken de concurrentie niet zo goed op dat vlak. Ik heb me er alvast mee geamuseerd en het zal zeker nog gespeeld worden. Maar eerst Mass Effect. Oh ja.