Het was wel eens een belevenis, zo’n show. “Place matuvu” dit jaar was De Zuiderkroon en laat dat nu net achter de hoek zijn. Papa had nog een toegangskaart over (hoewel ik die nooit heb moeten laten zien) dus ik ging eens een kijkje nemen.
Dat Tia won was uiteraard terecht en te verwachten. En dat Pfaff een Lifetime Achievement award verdient is ook begrijpelijk. Wel opvallend was het verschil tussen deze mensen. Waar Tia bescheiden en dankbaar de prijs in ontvangst neemt, begint Pfaff nog maar eens hetzelfde verhaaltje ten berde te brengen. Ja, hij heeft zichzelf vanuit de onderste regionen van de samenleving opgewerkt tot de “wereldtop”. Ja, hij heeft een enorme carrière achter de rug. Ja, hij was voor velen een held, een voorbeeld.
Maar ook: Ja, hij is mediageil. Ja, hij ziet graag geld (Bingoal is tegenwoordig de kraag-sponsor trouwens). Ja, hij wil graag gezien worden. En ja, hij praat graag over wat hij niet allemaal bereikt heeft. En weet je wat ik denk? Dat mensen die laatste dingen stilaan beu zijn. Zie je Zidane zo’n dingen doen? Kwam ook van ver hoor, en heeft nog veel grotere dingen gedaan (en dan spreken we nog altijd enkel maar over voetbal).
De man die hem interviewde dacht hetzelfde en was best vrij scherp. Toen Jean-Marie aan zijn relaas wou beginnen (Beveren-Bayern-Lierse-Trabzonspor, u weet wel), werd hij snel onderbroken met de boodschap dat ze een strak tijdschema hanteerden. Ook werd hem de vraag gesteld of hij het niet jammer vond dat mensen hem niet meer kenden als die fantastische doelman, maar eerder als “die met zijn programma”. En die vraag slaat spijkers met koppen.
Ik vraag me af hoe Pfaff geslapen heeft vannacht. Ik weet niet of hij deze confrontatie al eerder heeft gehad. Natuurlijk heeft hij zich er weten uitpraten, maar zou zoiets niet knagen aan een man als hem? Zou hij daar niet even over wakker liggen? Ik hoop het echt waar. Ik persoonlijk heb hem nooit (bewust) zien spelen, heb die momenten niet meegemaakt. Ja, de verhalen kende ik uiteraard wel, en toen mijn vader een keer een praatje met hem sloeg (ze kennen elkaar uit de voetbalwereld, mijn vader is geen fanboy), en ik als kleine jongen daar bij mocht staan, ja toen voelde dat groots. Maar toen was er nog geen programma, geen reclame op de kraag.
Pas op, iedereen mag geld verdienen met wat hij of zij bereikt heeft. Tia doet dat ook. Sponsorcontracten met Atos Origin, Acerta, Ray-ban,… De Pizza Hut reclame voelde zelfs een beetje “cheap” aan. Maar gisteren zag ik een grote mevrouw zitten (letterlijk en figuurlijk). Want bescheidenheid, dat siert.
Verder:
- Hoera voor Elodie! Wat een geweldige presentatrice ;) !
- Van Tichelt terecht tweede, eindelijk wat erkenning!
- Beste outfit van de avond gaat naar Sugar Jackson!
- Lesley Dada mag mijn nieuwe beste vriendin worden (en mocht wat hoger eindigen)!
- De druk op Elise Matthysen wordt nog wat opgevoerd want ook hier werd ze beste belofte en scoorde ze zelfs helemaal niet slecht in de verkiezing voor Sportfiguur. Volgende keer in de Wezenberg toch eens op letten of ik ze niet zie!