Ik denk dat dit het derde jaar op rij is dat ik het volksdansfestival in Schoten bijwoon. Het andere verslag:
Omdat we veel te vroeg waren, besloten we nog iets te gaan drinken. We hadden afgeproken met Els en Swa rond half 7, maar een accurate wegomschrijving van een collega op het werk zorgde ervoor dat ik daar een half uur op voorhand was. We beweegden ons richting kasteel en wandelden tot naast de buitentribune van het festival. We bekeken de lijst om onze dorst te laven. De Drankenkaart leek ons niet echt logisch. Een greep uit het aanbod:
- Pintje (33cl): 2.00??
- Kriek: 1.60??
- Duvel: 2.40??
- Ice tea: 2.40??
Ik daag u uit 3 van deze dranken in een logische prijsvolgorde te plaatsen.
Swat, half 7 naderde, tijd om Swa en Els tegemoet te gaan om een hapje te eten. Toen we hierna weerkeerden om weer aan die tent iets te gaan drinken, was er plotseling halverwege een inkom met ticketcontrole ontstaan. Niet dat we geen ticketten hadden, maar ik vroeg me af of we wel ticketten nodig hadden als we geen hamburger hadden gaan halen. Maar kom, over naar The Main Event.
Singapore
Dit team kwam op met pauwenveren en een enorme ijsglitter. Het grappige aan die pauwenveren was dat, toen de presentator aankondigde dat er iemand met die veren ging opkomen (waarvoor die vermelding goed is weet ik ook niet), er in de verte een pauw begon te roepen! Al bij al heeft die gedurende de hele voorstelling zijn kweek niet gehouden dus zo grappig is het nu ook weer niet. Maar wat is een ijsglitter? Ik weet niet wat het werkelijk is maar voor mij is een ijsglitter een ding dat glitterd en dat als biotoop uwen Dame Blanche heeft. Singapore bracht een vooral sterk expressief programma waarbij een van de dansen duidelijk uitgevonden was op een ochtend bij het ophalen van de rolluiken.
Bulgarije
De presentator wist te vertellen dat dit team zou beginnen met een “humoristische dans”. Hoewel er duidelijk een poging was van een danser om humoristisch te doen, was deze dans niet humoristischer dan de rest (maar er was dan ook wel zware competitie). Bij de tweede dans kwamen twee Rubensiaanse vrouwen het orkestje vocaal ondersteunen. Hierbij was er vooral twijfel of deze zangeressen de dames waren die de zang van de Siamese katten uit “Lady en de Vagebond” voor hun rekening hadden genomen, of dat ze gewoon hun strot telkens 10 minuten lang dichtknijpen alvorens op het podium te kruipen. Dit dierf ik echter niet luidop zeggen want terwijl deze gedachten zich in mijn hoofd aan het vormen waren, kwam er een 38 man het podium op. En aangezien ik nog steeds last had van een vermoeden van een bronchit (of hoe je dat ook schrijft), en aangezien deze mensen duidelijk niet zat waren (de dansen die zij deden kan echt niet worden meergezet na enkele glazen gerstennat), besloot ik met een geval van duidelijk numeriek voordeel voor hen te zitten. Over naar…
Mexico
Als u vorig jaar Basement Jaxx op Werchter hebt kunnen en mogen zien, dan weet u wat voor ronde vrouwen er bij mexico achter een micro waren gekropen. En wat een stemmen! Het zijn zulke vrouwen die het woord klankkast betekenis geven. Mexico startte in ware ‘ajajajaj, da zijn wer lappeuh’ stijl aan hun optreden die vooral getypeerd worden door mannen die een wedstrijdje “om ter diepste put in het podium stampen” speelden, en door de floreador. Nee dit is geen man die met een rode lap bloemen tracht te temmen, maar een man (in een broek die doet vermoeden dat hij in zijn bloot gat rondloopt) die een showke geeft met een lasso. En echt, die man kan wat met een koord.
Tsjechië
De ouders van Els bieden elk jaar onderdak aan enkele dansers en dit jaar waren het twee Tsjechische danseressen. Helaas kan ik niet meer vertellen dan dat ze klinken als puppies en dat de mannen hun jas dragen als een handtas.
Chukotka
Eskimo’s (wat klinkt het raar zonder “kaka” erachter)! Ik weet gelijk waar Will Smith zijn samples is gaan zoeken voor zijn nieuwste hit (Switch). De “eeeee-eee-eeeeeeeeee-e” kwam mij zeer bekend voor. Muzikale ondersteuning bestond enkel uit trommels. En deze trommels waren gemaakt uit zeehondenhuid omdat dit, volgens hen, duurzamer is. Solo van de presentator:
Ondertussen zijn ze al wel 6 keer naar de schoenmaker in Schoten geweest.
4 personen met trom en de presentator wist ons te zeggen dat de baas van de groep de man met de trom was (enkele minuten later wist Els me te vertellen dat er 1 man en drie vrouwen stonden). De groep was te verwarren met de cast van de musical Cats. En dit omwille van de pakjes, wees gerust want de dames klonken eerder als meeuwen. Toen er tijdens de dans (alle mannen op het podium hadden plots ook trommels vast) een man opkwam met een enorm gewei, had ik een lichtbruin vermoeden waarom de groep de schoenmaker van Schoten al goed kent. De Eskimo’s brachten ook nog stevige techno (van de jaren 80) waarop er lustig mensen de lucht in werden gegooid met behulp van een visnet, met een koord over de grond werd rondgedraaid en aan touwtjespringen werd gedaan. Spectaculair, dat meot ik hen nageven.
België
Tijd voor een pintje.
Argentinië
Oh ja Dames en heren, Argentinië deed wat het moest doen. Zwoel, sexy, passie… De achtergrondzangeres die opkwam met een t-shirt met een motief waarvan men enkel kan denken dat het explosieven zijn die met tape zijn vastgeplakt op het shirt, paste wel niet in het beeld van de mooie kleedjes van de danseressen. Het optreden begon met wat eerst een vergissing bleek te zijn. Even dacht ik dat een opruimen van het festival al dacht dat het gedaan was, maar het bleek deel uit te maken van het optreden. De mannen waren stijlvol en stoer, en we kregen een heuse strijd tussen twee soort-maffiabazen om een, jawel, vrouw. Na het optreden was ik op zoek naar het merchandising- kraam want ik wou de soundtrack echt wel hebben. Helaas pindakaas…
Noord-Ossetië
Deze mensen mogen elkaar niet aanraken en daarom treden de mannen op met lange mouwen. En ja, ze waren zeker lang genoeg. Ik weet nog levendig dat er vorig jaar een groep was waarvan ik haast overtuigd was dat de vrouwen zich op wieltjes voortbewegen, en ik denk dat het ofwel deze groep was, ofwel dat deze mensen daar toen goed naar gekeken hebben. Ook hier krijgen we een strijd tussen twee heren (zwart vs Wit), maar het is nu niet duidelijk waarom. Maar dit is duidelijk een aggressief volkje. Eerst doet men een soort dans met messen. Het Podium krijgt het zwaar te verduren want er worden tientallen messen het podium in geboord tijdens de dans. Uiteraard zijn er sommige die niet echt blijven steken, die terug opstuiteren, een oog uitsteken (dat laatste was mijn fantasie, mijn excuses). Maar je krijgt dus een dans waar ze constant messen tegen de grond aan het smijten zijn, en dan vertelt de stem dat ze nu op typische wijze wijn gaan serveren. Dan hou je echt wel je hart vast! Maar het bleek een vrij sensuele dans te zijn waarbij enkele glazen wijn bewegingen maken die je amper voor mogelijk houdt. Hierbij denk je onmiddelijk dat de glazen dichtgemaakt zijn of gewoon geen wijn bevatten. Tot je plots een klein beetje wijn tegen de grond ziet gaan. En dan hoor je een hele tribune “wow” zeggen (ja dat had iedereen gezien hoor). Daarna kondigen ze de dans met de zwaarden aan. Ja, dan gaat het podium er finaal aan denk je, maar nee hoor ze gaan elkaar proberen af te slachten. En dat mag u vrij letterlijk nemen. Ik zweer het, hopelijk komt er nooit ruzie tussen enkele dansers want dan zal het gezelschap snel uitgedund worden. Die gasten zijn zot. Ze zitten daar met zwaarden te vechten dat de vonken eraf vliegen. Letterlijk. Ok, ik kan aannemen dat hier enkele special effects bij komen kijken maar toch, de kracht waarop ze op elkaar kloppen kan bij een zwak moment wel wat gevolgen hebben!
Daarmee was het festival afgelopen. In de festihal (wie heeft deze fantastische woordspelling neergezet?) kon je nog gaan genieten van de verbroedering van enkele groepen, zodat je zelf mee het rolluik kan opendoen, of even naar het plafond geworpen kan worden.
Meer info over dit festival is hier te vinden. Dit is hoe ik het festival heb ervaren en ik verontschuldig mij bij de mensen die rond mij zaten en het festival op een deftige manier wilden ervaren. Kaarten kosten tussen de 10 en de 19 euro, maar naar de verbroedering kan u gratis!
Er rest ons nog 1 vraag… Wie is de vrouwelijke presentator want de stem kwam ons zeer bekend voor.
(Dank aan Evelyne, Swa en Els)