Superman is terug!

Kleine waarschuwing: ik ga deze film de hoogte in prijzen dat het niet meer schoon is. Het is maar dat je het weet.
Dus gisterenavond zat ik in een zaal die haast koud aanvoelde. Een ervaring in deze tijden. De lichten gaan voor de tweede keer uit, de film kan beginnen. Ik wil even zeggen dat ik een enorme fan ben van Digitale Cinema. Mensen die het verschil niet zien gaan niet genoeg naar de bioscoop of zijn te verwend. Al bij de gewoonlijk THX intro merk je het verschil. Het enige nadeel gisteren was dat we die intro een stuk of 5 keer hebben gehad. Telkens kregen we enkel een zwart scherm te zien na dat THX-stukje. Na een kwartiertje prullen was het dan eindelijk zover. Superman Returns was begonnen.

Je wordt al onmiddelijk overdonderd door de openingscredits. Mooi computerwerk (en dat in digitaal formaat) waarin je de baan te zien krijgt die het transportmiddel van Kal-El (dat is… superman dus) aflegt op weg naar onze planeet. Want Superman komt terug. Superman was het namelijk afgetrapt toen wetenschappers op aarde zijn thuisplaneet ontdekt hadden. En dat wou hij uiteraard zelf zien. Nu, veel was er niet aan te zien, het was een zwevend kerkhof, dus komt hij maar terug (wel pas 5 jaar later om een of andere reden). Still with me? Goed! Lex Luthor, DE Moriarty van Superman is ondertussen vrij. Hoe? Tja, Superman zat op een andere planeet terwijl hij als getuige opgeroepen werd. Geen getuige, geen zaak, dus Lex vrij. Uiteraard is opeens ook Clark Kent terug bij de Daily Planet. Toevallig gelijktijdig maar geen kat die dat verdacht lijkt te vinden. Zelfs niet als Lois en haar man (5 jaar is lang, en dan trouw je) het op een gegeven moment overwegen (om nog maar te zwijgen van het moment waarop Lois’ zoon het lijkt door te hebben (ja 5 jaar is heeeel lang, ze heeft ook al een zoon)). Ik denk dat je al snapt waar ik naartoe wil?

Superman heeft op zich als verhaal altijd een enorme aantrekkingskracht gehad, maar ik heb altijd een beetje last gehad met de geloofwaardigheid. Ik weet dat dit een absurd woord is om te gebruiken als we het over een verhaal hebben van een vliegende superheld, maar het zijn de kleinere details die, vind ik, een soort houvast moeten vormen. Ik zou me eraan dood ergeren, moest de film voor de rest niet overdonderend goed zijn. Puike acteerprestaties van heel de cast, maar oh oh oh wat een formitastische keuze om Spacey binnen te halen om Luthor te spelen. Die gezichtsuitdrukkingen, die subtiele stemwijzigingen, die klasse die hij uitstraalt, het is perfectie. Ik weet echt niet hoe ik hem het liefst heb. Good guy, bad guy: it works! Hij is op zich een reden genoeg om de film te gaan bekijken. Heerlijke tekst dat ze die man hebben gegeven ook nog eens…

Uiteraard moet een film als deze het hebben van het visuele en dat lukt goed. Singer werkte weer samen met Rhythm & Hues en dat geeft vuurwerk. Dat special effects bedrijf is goed bezig trouwens, bekijk hun film-portofolio even. Nee, bekijk ineens hoe ze Marlon Brando terug tot leven hebben gebracht en je weet genoeg. Bryan Singer is uiteraard niet aan zijn proefstuk toe want X2 vroeg uiteraard ook wel wat aandacht op dat vlak en daar heeft hij zijn pluimen al dik aan verdiend. Moest ik nog geen fan zijn geweest dan was ik het zeker na deze film. Bring on the next one zou ik zo zeggen.

Zien, zien en nog eens zien. Geef me een seintje, ik ga terug mee.

Officiële site

technorati tags:superman returns, singer, spacey, film