Uitstap

Mijn zus vroeg me of ik (vorige) vrijdag mee op uitstap wou met een van haar klasjes. Ze is in twee scholen, elk een helft van de week. Het is toch wat knokken in die wereld heb ik de indruk, met een voltijds klasje mag je als nieuwkomer best wel blij zijn.
Toen ze het me vroeg twijfelde ik geen seconde. Meer zelfs, ik zag het als een unieke kans en ik verscheen vol enthousiasme en verwachtingen aan de schoolpoort. Ik was misschien wel stiekem even opgewonden als de kinderen die me met grote kijkers stonden aan te gapen op de speelplaats.
Op de agenda stond een uitstapje naar Antwerpen. Daar zouden we, naast wat rondwandelen, een bezoek brengen aan het Vleeshuis en aan het MAS.

De tip over de tentoonstelling die in het Vleeshuis loopt kwam van collega Rob, waarvoor dank, maar de kinderen bleken toch nog iets te jong. Mijn zus verdeelde de klas zodat we elks een groep hadden waarmee we de muziekinstrumenten konden ontdekken. Zo leerde ik mijn eerste les.
Ik had enorm veel moeite om de groep onder controle te krijgen waar mijn zus soms enkel haar blik nodig had. Wat vrij normaal is natuurlijk, mijn zus  is “Juf Christy” waar “Meester Kevin”  slechts een eenmalige “speelvogel” is. Luisteren deden ze wel, het vergde gewoon enorm veel energie. En ja, rond de middag had ik even daardoor een dipje. Realiseren dat het zwaar is, respect hebben voor het werk dat mijn zus en alle andere leerkrachten doen.

Maar…
De dag was een fantastische ervaring en zou ik er onmiddelijk terug een dag verlof in willen steken. De kinderen waren fantastisch. Stuk voor stuk. Hoewel ik ze slechts enkele uren geleden had leren kennen, hadden sommige mij al verschillende keren vastgepakt. Echt vastgepakt. Nog het meest door de diegenen waar ik het meest op heb liggen roepen.

Na de middag werden we verwacht in het MAS (webdesigner gevraagd) waar de kinderen met de hulp van Lore van Mooss workshop-gewijs leerden over erfgoed en museums in het algemeen.

Nog wat punten die ik uit die enkele uren geleerd heb:

• Antwerpen hangt vol blote bortsen
  Serieus, standbeelden, muurtekeningen, reclame, … Die gasten (en meiden) hebben elke tiet gezien.
• Hoezo, ik ben niet getrouwd?
  28 (bijna toch) en niet gehuwd? Kon er niet in.
• Je hebt enorm snel favorietjes
  Ik hoop dat ik het goed genoeg heb kunnen verbergen, maar je hebt er na een dag sowieso.
• Jezus is geen vreemde
  Hoewel de groep multicultureel was, wisten ze allemaal maar al te goed wie Maria, Jezus etc zijn/waren toen we ze in het straatbeeld tegenkwamen.
• Waar is de reus?
  Op de Grote Markt gaven we wat achtergrond bij Brabo en reus Antigoon. Toen we iets daarna bij de Schelde kwamen bleek dat vele kinderen daar de reus hadden verwacht.
• Wij willen in het kasteel!
  Het Steen is magisch. De aantrekkingskracht is enorm voor kinderen (en ja, ook voor oudere kinderen als ik). Toen bleek dat de workshop niet in Het Steen, maar in een boot ernaast doorging was er toch wel enige telleurstelling. Ik ben dan ook enorm enthousiast over de plannen om van Het Steen een sprookjeskasteel voor kinderen te maken. Natuurlijk moeten we dit monument ten alle tijden beschermen en moeten we een beetje opletten hoe we dit tegen de kinderen “beschermen”, maar ik ben er zeker van dat het dé locatie is om een huis voor kinderen in tot stand te brengen. Meer zelfs, ik wou dat ik kon meewerken aan het project.

Werken met kinderen, ik zou het zien zitten. Een van deze snoeten zal binnen enkele jaren tijd met haar zang je dag maken. Een van deze kids zal misschien wel de dief vatten die bij je inbrak. In deze groep zit misschien wel de dokter die je leven zal redden.

Hieronder de set op Flickr:

Jongens en meisjes, bedankt. Misschien kom ik inderdaad nog wel eens langs, just for fun :)
Het was… geweldig.