Categories
Actualiteit

Picture of the Year

McConnell & Stewart
Categories
Actualiteit Sport

Trainers

Een voetbalploeg heeft een ziel op zich. Wat er bij FCB gebeurt is niet nieuw, een paar tegenslagen op een rij kunnen in het ‘kopke’ van zo’n ploeg kruipen. En dan heb je als trainer ofwel je groep mee, ofwel niet. En dan nog is het een kwestie van tijd. Er moeten dingen veranderen, en als trainer kan je ook maar zo veel. Je bent er voor de lange termijn, maar je bent helaas ook de ideale korte termijn oplossing als het slecht loopt.

De reactie van Bart Buysse sprak boekdelen. Probeer zijn frustratie te kaderen, de man kreeg zijn inziens niet genoeg speeltijd. Maar het mag duidelijk zijn dat de ploeg hem verlaten heeft. En dan is de oplossing eenvoudig: Exit T1.

Een trainerswissel werkt in vele gevallen bijzonder goed. Een frisse wind in het hoofd van zowel speler als supporter want het leeft uiteraard nog het meest bij de 12de man. Het is een kwestie van hoe het allemaal wordt gebracht, iets waar een voorzitter/management ook wel iets in de pap te brokken heeft.

De trainer is hier natuurlijk een apart geval. Het management koos ervoor de bondscoach te verleiden en moet deze nu, een half jaar later, laten gaan. Los van de financiële aderlating is dit geen goeie zaak voor je reputatie.

Categories
Actualiteit

Vondelingenluik

Ik probeer het me in te beelden, zo radeloos zijn dat je een pasgeboren kind wil wegdoen. Waarschijnlijk raakt het me meer nu ik zelf vader ben, want eerlijk gezegd heb ik er vroeger nooit bij stilgestaan. Dat luik, dat is een geweldig iets. Ik stootte op de website en zag de werking.

Als ouder je kind er leggen, wil zeggen dat je toch het beste wil voor dat kind, desondanks dat jij het niet kan geven. Na het openen van het luik, leg je het kind er in en stopt het warm toe met de dekens die er liggen. Een laatste moment van affectie. Dit terwijl je natuurlijk niet gezien wil worden. De balans tussen snelheid en tederheid, belang van het kind en dat van jezelf. Twijfelen of je die enveloppe meeneemt. Een potentiële herinnering aan ofwel de beste of de slechtste beslissing die je ooit nam, iets waar je eigenlijk niet helemaal zeker van kan zijn op dat moment. Laat ik een kans bestaan dat ik hem of haar ooit terug zie? Je weet dat je 6 maanden hebt om op je beslissing terug te komen.

En dan wat volgens mij het ergste is: het sluiten van dat luik. Je kan dan, zeker voor de eerste uren, niet meer terug. Je laat je kind achter op een plek. Je hebt een beslissing genomen. Je hebt fysiek een beweging moeten maken en een muur tussen jou en je kind moeten optrekken die zeer finaal kan zijn. Ik weet niet of die uit glas is en of je dus je kind nog ziet liggen, maar ik hoop ergens van niet. Je moet maken dat je weg bent, want ondertussen is er een alarm afgegaan en zijn er mensen om komst.

En dan begint de politie een zoektocht…

Categories
Actualiteit

Hij komt er

Ik hou best wel van Nederlanders. Neem nu die berg.

Een oud-wielrenner droomt in een column van een berg in Nederland. Normaal, en dat was in het begin ook zo, maak je er wat grappen over en de kous is af. Niet de Nederlanders. Nee, daar komen een troep mensen met geld en kennis samen om deftig na te denken over een berg van 2000m. In onderstaand filmpje meer uitleg.

Ook de URL van het project geeft de mentaliteit perfect weer: diebergkomter.nl.
Volgens mij heeft @steffest gelijk, hij gaat er nog komen ook. Wat niet kan gezegd worden van andere zaken. Zoals een regering of zo.

Categories
Actualiteit

Het huwelijk van de eeuw

Jaren geleden, toen ik er nog jong en uitschuldig uitzag, ben ik ooit binnengeraakt op Buckingham Palace. De dochter van een familie die we goed kennen zat op school met een jongetje dat met zijn ouders in de stallen daar woonden en ze hadden het kunnen regelen dat we door die mensen een kleine rondleiding kregen.

Het paleis binnenrijden, ook al is het via een zij-ingang, is best indrukwekkend. Ja, het zijn ‘maar’ de stallen, maar de kans dat Charles even het paard kwam halen was best groot. De security maatregelen, als ik het me nog goed herinner, waren echter niet zo groot. In de koffer van onze wagen werd bijvoorbeeld niet gekeken. Dat zal vandaag waarschijnlijk anders zijn.

We zagen in de stallen niet enkel de paarden, ook alle koetsen staan daar die ook vandaag gebruikt zullen worden. De koets die het meest bijblijft is de Golden State Coach die slechts zelden van stal komt. Nee, zelfs vandaag zal deze niet gebruikt worden, de Queen zelf heeft er slechts enkele keren in gereden zoals bij haar kroning. Rond de koets enkel een fluwelen touw ter bescherming. Meer is er niet nodig want het ding weegt 4 ton en heeft 8 paarden nodig die alles geven om het in beweging te krijgen.

Het huwelijk is ‘the talk of the town world’ en uiteraard ook hét evenement om het niet over te hebben. Een koninklijk huwelijk is niet hip en de poeha die er bij komt is voor velen onbegrijpbaar. Zeer begrijpelijk in een land als het onze waar de rol van het koningshuis quasi nihil is. Maar toch vind ik het charme hebben. Zegt het huwelijk zelf mij iets? Nee, vandaag verjaart mijn Evelyne en ik hou me veel liever daar mee bezig, maar dat het huwelijk van een prins nog zo tot de verbeelding kan spreken is voor mij een van die dingen waardoor ik een zwak heb voor de UK.

Dus ja, ik zal het hier in de achtergrond hebben opstaan om soms eens blik mee te pikken op de geweldigheid van het alles, voor het verhaal dat het is, voor de sfeer die het geeft. Mensen die samenkomen en in iets geloven, samen iets beleven: ik hou daar van. Meer zelfs, het geeft me ergens een beetje hoop voor de toekomst. Want als er iets is dat ik mijn zoon toewens, dan is het een leven vol verwondering, beleving en passie. het maakt niet uit wat het is, als het zijn haar op de armen maar doet rechtkomen.