Terug thuis na enkele inspirerende dagen, mijn hoofd zit vol gedachten, ideeën, todo’s and what not. Je mag uitgebreidere posts van LeWeb zeer binnenkort verwachten, de notities liggen klaar om verwerkt te worden.
Een van de dingen die ik alvast wou meegeven is iets dat de grote Gary Vee (de man achter wine library tv en ook op twitter) gisteren op LeWeb deed. Loic verbeterde hem toen Gary sprak over de ‘conference’ LeWeb en zei dat het hier om een ‘community’ ging. Gary, in minder dan een seconde, diende hem van repliek: ‘Als het om een community gaat, waarom is hier dan geen Q&A?’
Kijk, buiten dat het nagel op de kop was (en snel), was het ook opbouwend. Gary zette Loic vast door met een opbouwend argument te strijden. Keyword hier, uiteraard, is ‘opbouwend’. Ik kan er kort over zijn: ik krijg het schijt van mensen die enkel afbrekend werken en denken en jammer genoeg kom ik er steeds meer tegen (of ik let er gewoon meer op door mijn groeiende ergernis).
Zo’n negatieve houding, zonder bijdrage, zorgt voor het verbranden van bruggen. En het is op zich niet slecht, je kan dit doen, maar dan zorg je er best voor dat je friggin’ awesome bent. Dat je op jezelf voor zo’n enorme bijdrage zorgt dat het compenseert. Want daar draait het om: bijdragen.
Stap 1: naar mezelf kijken. Weer een puntje om op te letten.
Na Web 2.0 Expo Europe in Berlijn mocht ik ook nog naar LeWeb ‘08 in Parijs. Voor iemand als ik zijn zo’n dingen enorm indrukwekkend. Dat er organisatorisch veel mis liep kan mij dus niet zo veel schelen. Eerst en vooral moeten gegeven paarden niet in de bek gekeken worden, en anderzijds had ik het ook te druk met de positieve dingen om mij echt druk te maken over de negatieve. Ja, de internetverbinding was er niet op de eerste dag, en dat is enorm jammer. Dat het koud was heb ik ook geweten, maar een jas doet veel. En van het tekort aan eten heb ik niets gemerkt aangezien ik buitenshuis een smakelijke lasagna aan het nuttigen was met Clo en Bart. Maar dag 2 maakte veel goed: mijn jas ging snel uit, ik heb genoeg kunnen eten en heb slechts even mijn internetconnectie verloren.
Aangezien het al begon om 8u45 was ik reeds de dag ervoor in Parijs. Omdat ik er iets te lang over gedaan heb om mijn hotel vast te leggen (u kent me) moest ik echter de eerste nacht in een ander hotel doorbrengen dan die waar ik de andere nachten zou doorbengen. Dus stond er eerst nog een verhuis op het programma voor ik me naar het 104 kon begeven.
LeWeb werd geopend door grote name van zowel Microsoft als Google. Steve Gillmor sprak met Microsoft’s Dan’l Lewin over oa BizSpark en Silverlight en de "nieuwe" Microsoft. Daarna probeerde gastheer Loïc Le Meur Nikesh Arora, hoofd Google EMEA, ervan te overtuigen dat ondernemers in Europa meer impulsen zouden kunnen gebruiken van de kant van de #1 zoekmachine. Arora zag wel veel startups, maar Loïc argumenteerde dat de USA ze allemaal opkoopt (cfr Skype). Over het algemeen ziet Arora de volgende Google in een garage ontstaan, moet er op global gericht worden (en dit in tegenstelling tot velen die zeggen dat hyperlocal the way to go is) en moeten we proberen taal als hindernis uit te schakelen (zoals foto’s en video dat kunnen).
David Weinberger kwam zijn visie op leiding en de toekomst ervan delen:
(ik wil er ook even op wijzen dat zowat alle sessies te bekijken zijn op UStream)
Amit Kapur, COO van MySpace wist Michael Arrington van TechCrunch te vertellen dat MySpace zich veel opener aan het opstellen is. Getuige daarvan is MySpaceID waarmee ook zij nu in de data portability wereld stappen en het platform open stellen voor 3rd party elementen op en rond MySpace. Er werd ook van de gelegenheid gebruikt gemaakt om de MySpace toolbar aan te kondigen.
Het thema van LeWeb dit jaar is "Love" en dirigent Itay Talgam zag gelijkenissen met zijn eigen vak. Aan de hand van enkele beeldfragmenten liet hij het publiek kennis maken met de wereld van het dirigeren en de noodzaak van een evenwicht tussen liefde en controle. Ook liet hij het publiek Broeder Jacob in 4 stemmen zingen, een apart moment (bekijk de video, want het is fascinerender dan je zou denken).
Na dit frivool intermezzo kwamen we terug bij iets serieuzere zaken: Linda Avey kwam uitleg geven over 23andme dat ze samen met Anne Wojcicki uit de grond stampte. Het bedrijf analyseert je genen. De prijs is nog vrij hoog ($399), maar heeft reeds een enorme daling gekend (we komen van $999!) en Avey sluit niet uit dat deze in de toekomst nog verder zal dalen, het is zelfs hun doel. We noteren uit het gesprek dat er veel speeksel bij komt kijken, wat ook vrijwel onmiddelijk door Bart werd bevestigd en dat dit zelfs ergens in belang van de veiligheid is. Door zoveel speeksel te vragen kan uitgesloten worden dat het systeem voor verkeerde doeleinden gebruikt wordt. Verder leren we ook dat voor de beveiliging van de data naar de bankwereld gekeken is, dat de analyse van het DNA uitbesteed wordt, dat er een familiekorting is en dat ze uiteindelijk met de gegevens die verkregen zijn de strijd tegen ziektes als Parkinson willen bijstaan.
Tussen ons en het middageten, altijd een gevaarlijke plek, stond Helen Fisher, experte als het gaat over hoe en waarom we juist verliefd worden. Niet al te verwonderlijk dus dat ze ook werkzaam is bij match.com. Kijk, er zijn drie mogelijke redenen die kunnen verklaren waarom deze droge materie interessant was:
het werd interessant gebracht
ik ben veranderd en vind droge materie plots interessant
het ging over sex, liefde en verliefdheid
Wat het juist was, weet ik niet, maar het klikte bij het publiek en de honger werd even vergeten. Fisher probeerde aan te tonen dat gevoelens niet meer zijn dan chemische stoffen die vrijkomen in het brein, en er is een verschil te merken tussen de sexuele drift, romantiek en binding. Ik heb een heleboel tweets aangaande deze presentatie kunnen posten, check even vanaf 9 dec, rond 12u30 en verder.
De namiddag bracht een heleboel aangaande startups, auteur Paulo Coelho die in mijn ogen een heleboel cliché’s kwam vertellen en een presentatie door Susan Wu die ik graag gezien had maar heb gemist (en du
s nog moet bekijken) aangaande Virtual Goods (door velen aanzien als the thing of the future).