Iedereen heeft er tegenwoordig de mond van vol. Ook tijdens The Future Summit kwam het meerdere keren aan bod. En terecht, er zit enorm potentieel in het gegeven.
Games als RubberDuckZilla zijn leuk en demonstreren ze daarmee het basisgegeven. Maar we zitten al een stapje verder. Kijk maar eens naar wat onze bovenburen enkele dagen gelanceerd hebben: Layar. Deze AR browser, voorlopig alleen beschikbaar voor Android-toestellen, … weet je, laat de video het uitleggen:
Another one? Wikitude van Mobilizy (very weird english) mapt (denk ik :p) wikipedia op de echte wereld. Toevallig (?) ook enkel op Android (op dit moment).
U ziet het, fun&games en onvoorstelbaar veel potentieel. Maar toch heb je veel non-believers. Gedeeltelijk kan ik ze volgen, en dat heeft wat te maken met iets waar ik al een paar dagen over lig te denken. En ik was blijkbaar niet alleen, check maar even de presentatie van bv Ian Pearson.
Op het event (nog steeds TFS ;)) hadden velen het over brillen en zelfs contactlenzen die de poort naar het virtuele moeten worden. Waarom? Voorlopig zitten we vast aan een scherm. Zonder scherm, geen virtualiteit. Door deze te vervangen door brillen of lenzen bedriegen we uiteraard onszelf, we blijven afhankelijk van een scherm, maar de grenzen blijken daarmee te vervagen: Je zichtsveld wordt het scherm. Beeld je in dat we dit dan ook in 3D kunnen waarnemen en Augmented Reality kan beleefd worden zoals het hoort.
De final frontier is het scherm.
Daarna komt er wel weer een nieuwe, don’t worry.
