Dit jaar ben ik wegens een trouw in de (schoon)familie niet naar de heilige wei kunnen trekken. Uiteraard gebruik ik maar al te graag de zin “Ik vond de line-up dit jaar zowiezo niet echt zo goed” , maar laat ons eerlijk zijn, Werchter is meer dan enkel die groepen. Het is de sfeer, het ontsnappen van het leven en je uitleven die ook een groot deel van het festival uitmaken. Deze ervaring zal ik zeker opdoen op Pukkelpop, waarvan ik de affiche echt wel beter vind. Gisteren zag ik Kraist terug, die wel naar Werchter is kunnen gaan. Uiteraard sloeg het direct op een vertellen. Het is juist dat vertellen dat mij deed realiseren dat ik een beetje telleurgesteld ben in de verslaggeving op De Weide Wereld van De Standaard.
Laat me eerst en vooral duidelijk zijn: Toen De Standaard aankondigde dat ze bloggers op de wei zouden hebben, vond (en vind) ik dat een fantastische initiatief. Mensen die via hun klavier zo goed mogelijk de festivalsfeer en de gebeurtenissen zouden weergeven. Dat was exact wat ik nodig had!
Kraist was nog geen 15 minuten aan het vertellen en ik wist bijvoorbeeld al dat Kraftwerk tijdens een nummer volwaardige robot-replica’s van zichzelf op het podium had gezet voor een nummer waarvan u de titel nu eens zelf mag raden, dat GreenDay op een gegeven moment mensen uit het publiek koos om even over te nemen, waarbij de persoon die de gitaar mocht hanteren deze uiteindelijk zelfs mocht houden en dat The Game het al na een half uur voor bekeken hield.
Dit zijn echter geen dingen die ik in De Weide Wereld kon lezen. Er was eigenlijk maar 1 persoon die consequent elke dag toch iets blogde (alle respect naar die persoon toe), maar ook dit bleven flarden van wat meer kon zijn.
Jammer, maar dit is slechts één festival. Als ik kijk naar andere verslagen, zoals dat van Jerry Jumper over Tour De Force op de Zomer Van Antwerpen (wie trouwens ook de drijvende kracht is achter het project AntwerpenBlogt), dan ben ik optimistisch.
UPDATE: Enter Tom Van Houtte. Jammer dat hij dit niet tijdens het festival kon doen!