Ah oui, Paris…

Wat moet er nu gebeuren met Parijs? Enkele dagen geleden hoorde ik iemand op Mekka verkondigen dat ze al lang roepen dat dit te gebeuren stond. Vergeef me dat ik niet meer weet wie dit was, maar wat ik wel nog weet is dat de man aan de telefoon zei dat de jongeren in opstand komen omwille van een slechte opleiding en het gebrek aan werk. Raar want dat was niet de aanleiding die ik had vernomen. Nu ja, die frustratie zal uiteraard, en zelfs met rede, in de groep heersen en zal de diepe wonde zijn die opengereten werd, maar als ik de beelden bekijk kan ik het niet helpen te denken dat de jongeren die je daar te zien krijgt niet dezelfde jongeren zijn waarover de man het had.

Nu swat, de problematiek is bekend en de aanleiding zal er niet echt toe doen. Maar wat moet er nu gebeuren? Parijs zet een avondklok in. De rellen zijn nu van minder grote aard, maar je bent de mensen niet echt aan het bedaren. Je stuurt ze naar hun kamer waar ze alleen nog kwader gaan worden. De eerste stap ligt volgens mij bij de gemeensschap zelf.
Ik geef toe dat dit niet echt eerlijk is, aangezien ze zelf nu de rotzooi moeten gaan opruimen, maar gaan de jongeren nog naar iemand anders luisteren? Vergelijk het met de clash tussen Laminne en Abou JahJah indertijd in Antwerpen. Het was uiteindelijk een groep ouders van jongeren die tussenbeide is gekomen en de kalmte heeft gebracht. Als er aan politiek gedaan moet worden, dan moeten er onderhandelaars en praters uit de groep rechtstaan en naar voren treden. Moeten zij nu de eerste stap zetten? Ik heb nooit gezegd dat het leven fair is, maar het is nu iets te laat voor opties. Want een bende losgeslagen ruziemakers kan je maar op één manier oplossen. En we weten allebei dat dat niets helpt.

Geschreven luisterend naar de Kaiser Chiefs, gok zelf maar welk nummer.

technorati tags: parijs, rellen