Stokjes, en dan nog van een eskimo. Waarschijnlijk als dank voor het aanschaffen van een van de t-shirts.
Mensen, dit is zwaarder dan ik had gedacht…
Waar was ik één jaar geleden?
Echt handig dat bloggen, ik wou dat ik het al 10 jaar deed zodat antwoorden op deze vragen gemakkelijker was. Ik ging mij vandaag klaarmaken om een weekendje in Harzé door te brengen met de bende (raar, vorig weekend met dezelfde bende naar een huisje niet ver daarvandaan getrokken. Was dat express zo uitgerekend mannen? Want dat is mij dan weer totaal ontgaan). Een zeer gezellig weekend alwaar beveiliging op wireless netwerken niet echt gekend was. Verder was ik toen aan het werk bij AS Adventure, u weet wel, die avontuurlijke retailer. Ik kan het iedereen aanbevelen, een gezellig familiaal bedrijf waar er nog nen beet gelachen kan worden. Ik reed met ne metalliken Toyota Corolla waar nu mijn moeder de E19 dagelijks mee afscheurt. Ik genoot reeds 2 jaar van een relatie met mijn vriendin, die nu dus al 3 jaar mij gelukkig maakt.
Waar was ik 5 jaar geleden?
Mocht ik echt niet stoppen? Goh… eeeuuuhm…
Herinnert u zich nog een tijd toen IT-bedrijfjes uit de grond kwamen en goud uitschudden? Wel ik zat er in zo eentje (maar dat had niet veel goud met zich mee). Ik werkte toen voor @lantis, een bedrijfje dat met enkele goede vrienden was begonnen om wat aan webdevelopment te doen, gevestigd op de Leien in Antwerpen. Leuke tijden waarbij je je collega’s om 3u ‘s morgens tegenkwam in de Cinema tijdens een Ciné Soirée en samen tot de conclusie kwam dat het misschien beter was dat we pas vanaf ‘s middags op kantoor verschijnen. Alles kon want iedereen ging ervoor en maakte die tijd ruimschoots goed. The good old days as they say. Ik reed toen met een Groene Renault Twingo met een dak dat je ver kon openschuiven. Hell yeah, de kwak-mobiel was een zalige auto om de zomer mee in te rijden. Verder was die auto zelfs semi-automatisch. Dit betekende dat je geen ontkoppeling had, maar toch een gewone pook had waar je mee moest schakelen. Gewoon even gas lossen was genoeg om het ding in de juiste versnelling te zetten. Raar? Zeker en vast.
Waar was ik 10 jaar geleden?
Het vierde middelbaar. Maar mensen toch… Volgens mij was ik toen bijna, of misschien juist, samen met mijn eerste vriendinnetje ooit. Nathalie die mij een jaar ofzo later heeft laten staan voor haar danspartner bij de dansclub, Captain One-Eye (ja, kinderen geven wrede bijnamen als ze gedumpt worden). Moderne Talen-Wiskunde als ik mij niet vergis om de jaren erna de “Moderne Talen” om te wisselen tegen “Wetenschappen”. Die meid is trouwens ondertussen al getrouwd (mijn late gelukwensen trouwens). Waarschijnlijk nog enkele jeugd-trauma’s die ik ondertussen al vergeten ben maar zeg nu zelf, die moet ik u niet vertellen, de uwe zijn hoogstwaarschijnlijk erger. Ik reed toen met een Oxford met 21 vitessen, zwart en paars als kleuren, en kon 5km lopen in een vrij scherpe tijd. Lang geleden dus!
Doorgeef-tijd! Het is me nog vrij goed gelukt me dunkt! Slachtoffers zijn Kristiaan (zodat hij blijft bloggen), Dramoghe (Nieuwkomer van de maand in my book) en alle bitches (omdat het bitches zijn). Fetch boys and girls!