Categories
Film

X3

Bwaaahlaha… Leuke tijden toch? Een verfilming van een bestseller dat nooit zijn hype had aangekunnen, een 4 weken oude nieuwe onmogelijke opdracht voor de scientology-freak en het is nog even wachten op de terugkeer van de vogel, euhm het vliegtuig, nee, die met zijn veel te spannend pakje. Maar recentelijk hebben we een van de grootste gokjes in de cinema-geschiedenis in de zalen zien komen.

Een nummer drie uitbrengen is zowiezo al gewaagd, that would be cinema law people. Maar dat is niet alles. Het is een derde luik… van een comic-verfilming. Uiteraard hadden ze wel het voordeel te mogen teren op een geslaagde serie en dat maakt wel wat goed. Combineer dat met een geslaagde marketing-campagne en je hoort de kassa al rinkelen. Maar dan heb je de critics en de immer-gevaarlijke fans van de comic natuurlijk nog niet mee. Wanna know what I thought? Fuck yeah, zien die film!

Dat de vloek op de productie rustte mocht duidelijk zijn. Na ongeveer 492 keer wisselen van regisseur (gelieve rekening te houden met enige overdrijving van mijnentwege) kwam het op de schouders van Brett Ratner. En dat was geen verrassing, hij werd in het begin al eens vermeld als kandidaat. Hij moest trouwens nog werken met een script dat tegen menig X-fan zijn schenen schopt. Mutanten die krachten verliezen of sterven die dat eigenlijk in de comic niet doen, je moet maar durven. Al bij al ben ik enorm tevreden buitengegaan. Ja, ook mijn haar kwam recht telkens de emo-snaar wordt bespeeld door het mateloos herhalen van hoe sterk ze samen wel niet staan (Wat is dat trouwens? Waarom willen alle Amerikaanse film-producties zo hard hameren op het samen-gevoel. En dit is geen post-911 effect bij mijn weten, hadden we dat ervoor ook al niet?), van dialoog moet de film het niet hebben. Bekijk de Memorable Quotes op IMDB en tel de echte memorable quotes… En toch, en TOCH verveel je je niet en ga je blij uit de cinema. Kraist citeerde een comment op AICN waar werd gezegd dat de film, gezien de miserie die ze in productie hebben gehad, het eigenlijk niet waard is nog zo goed te zijn. Misschien is het omgekeerde eerder waar: Door die miserie is het dubbel en dik verdiend dat de film zo genietbaar is. Acteertalent genoeg, dat kan je zelf concluderen, en special effects in overvloed. Want dat is waar een film als X3 moet in uitblinken en dat doet hij goed. Gekwijl gegarandeerd als Magneto voor een veilige oversteek zorgt naar Alcatraz, gegarandeerd. Mocht dat het nog niet doen zal de Phoenix-manifestatie er wel voor zorgen. Oh ja, one more thing: de film begint 30 jaar terug in de tijd. En ze hebben ook 30 jaar van Stewart’s en McKellen’s gezicht kunnen aftrekken. Hoera voor de modernen technologie zeg ik dan!
Als ik nog 1 ding de film moet verwijten is dat ze misschien ietswat te los met de verhaallijnen zijn omgesprongen. We hebben een kleine afwijking naar een liefdesprobleem tussen Rogue, Ice en Kitty en de Phoenix manifestatie had misschien iets meer in beeld gebracht kunnen worden. Door deze stukjes niet genoeg tijd te geven krijg je ook het gevoel dat ze de deur niet willen sluiten en toch een kier willen openlaten voor X4 (Please no. Pretty Please? Sugar on top?). Dat gevoel zal je helemaal hebben op het einde trouwens.
Ter conclusie zal ik mijn raad ietswat verfijnen: Vond je de vorige goed en ben je te vinden voor vette special effects: Fuck yeah, zien die film!

Update: Ah, danku :p

2 replies on “X3”

“Waarom willen alle Amerikaanse film-producties zo hard hameren op het samen-gevoel.”

Den amerikaander is een grote patriot en zijn slogan is “united we stand, devided we fall”. Da’s den aard van’t beestje, he ;-)

“Waarom willen alle Amerikaanse film-producties zo hard hameren op het samen-gevoel.”

Den amerikaander is een grote patriot en zijn slogan is “united we stand, devided we fall”. Da's den aard van't beestje, he ;-)

Comments are closed.