We leven in een wereld waar je constant bereikbaar bent. Mensen worden ongeduldig als je niet onmiddellijk antwoordt op MSN, of er niet snel genoeg in slaat te reageren op een email. Daardoor is de GSM nu al bijna het middel van de laatste hoop geworden. Nieuws is oud na een paar uur, daar waar we vroeger dagen over een topic konden praten. Blij zijn dat je iemand nog eens op café tegenkomt, wordt steeds zeldzamer.
Onderschat de jeugd niet. Zij hebben leren leven met een druk die sommige generaties niet voor mogelijk achten, en worden nu verwacht talenten te hebben die vroeger slechts voor weinigen waren weggelegd. Ik ken scholieren die zich in een klooster opsluiten, of bij de grootouders intrekken tijdens periodes van examens, en zij behoren tot de moedigen. Verdwijnen wordt haast een kunst.
De hoeveelheid aan informatie die een mens moet en kan verwerken stijgt exponentieel, en de snelheid waarop ze elkaar opvolgen, loopt langs dezelfde lijn. Tijd is niet meer wat het geweest is en vliegt voorbij tegen een snelheid die afgemeten kan worden aan het aantal dingen dat er te doen zijn. Een zondag met de familie, in je trainingsbroek, voor de televisie hangen zou haast een luxe genoemd kunnen worden. Zelfs vakantie heeft nu een heel andere betekenis.
Soms vraag ik me af waar “verveling” naartoe is gegaan. Soms heb ik er heimwee naar, maar lang kan ik daar niet over nadenken, want ik heb teveel te doen.
Harder.
Better.
Faster.
Stronger.
Be ready or get ready.
(Ik weet dat niets dat hier staat nieuw is, maar soms kom je terug tot dat besef.)
8 replies on “De tijd”
Ik ben een tijd geleden tot eenzelfde conclusie gekomen. Ik kon de zelf opgelegde druk bijna niet aan. Altijd afspreken met mensen, leuke dingen doen, direct antwoorden op mail, msn en sms.
Je komt er dan ineens bij dat je appartement precies rommeliger dan vroeger is, je lijst to-do’s langer wordt en de stapel boeken om nog te lezen steeds hoger…
En dan loop je jezelf voorbij.
Ik heb het nu een tweetal maanden rustiger genomen… Ik heb een beetje een zuiderse instelling genomen. Mañana staat nu ook in mijn woordenboek. Het appartement ziet er beter uit, de boeken worden effectief gelezen en ik krijg nog iets gedaan in mijn karige vrije tijd.
Sommige mensen in mijn omgeving zijn er niet zo blij mee: “We zien je niet meer”. Tja, eerst elke week weggaan en nu maar om de twee weken. Voor mij gaat de tijd zo snel dat ik het zelf nog altijd niet besef dat het maar elke twee weken is.
Maar ik voel me in ieder geval nu wel beter :)
Ik heb in mijn vriendenkring vrienden die nog geen internet hebben. Ik vraag me dan soms af wat die dan doen als ze thuis zijn.
Ik ben een tijd geleden tot eenzelfde conclusie gekomen. Ik kon de zelf opgelegde druk bijna niet aan. Altijd afspreken met mensen, leuke dingen doen, direct antwoorden op mail, msn en sms.
Je komt er dan ineens bij dat je appartement precies rommeliger dan vroeger is, je lijst to-do's langer wordt en de stapel boeken om nog te lezen steeds hoger…
En dan loop je jezelf voorbij.
Ik heb het nu een tweetal maanden rustiger genomen… Ik heb een beetje een zuiderse instelling genomen. Mañana staat nu ook in mijn woordenboek. Het appartement ziet er beter uit, de boeken worden effectief gelezen en ik krijg nog iets gedaan in mijn karige vrije tijd.
Sommige mensen in mijn omgeving zijn er niet zo blij mee: “We zien je niet meer”. Tja, eerst elke week weggaan en nu maar om de twee weken. Voor mij gaat de tijd zo snel dat ik het zelf nog altijd niet besef dat het maar elke twee weken is.
Maar ik voel me in ieder geval nu wel beter :)
Ik heb in mijn vriendenkring vrienden die nog geen internet hebben. Ik vraag me dan soms af wat die dan doen als ze thuis zijn.
Tja, die mensen zonder internet hebben misschien net wel tijd om boeken te lezen, hun huis te kuisen en bij vrienden op bezoek te gaan :-)
Tja, die mensen zonder internet hebben misschien net wel tijd om boeken te lezen, hun huis te kuisen en bij vrienden op bezoek te gaan :-)
Vooralsnog geen last van gehad in 2008.
Proberen het levensritme vanuit India nog een tijdje te andhaven, want da’s vrij goed voor lijf en leden!
Vooralsnog geen last van gehad in 2008.
Proberen het levensritme vanuit India nog een tijdje te andhaven, want da's vrij goed voor lijf en leden!