Vorig jaar September, TEDxFlanders, de Zoo van Antwerpen. Een dag vol interessante en inspirerende dingen zorgen ervoor dat je creativiteit op hol slaat. Het zou me niet verwonderen dat vele geweldige dingen zijn ontstaan op zo’n events.
Zo zaten ook Koen, Saskia, Sander en ik op een gegeven moment samen tussen twee talks door. Het onderwerp is nog steeds actueel: de moeilijkheid (of mogen we al spreken over de onmogelijkheid) die het vormen van een federale regering blijkt te zijn. Barcamp Antwerpen kwam er aan en we hadden een gek idee. Wat als we het probleem nu eens zouden outsourcen?
Politiek is emotie, en op zich is dat geen probleem. Meer zelfs, het is een van de eigenschappen ervan en dus deel van het spel. Maar misschien mogen we daar wel grenzen aan leggen. Misschien mogen we, nu het uit de hand aan het lopen is, even kiezen voor zekerheid. We dachten het probleem te laten aanpakken door een externe partij. Sommigen onder ons hadden onlangs The 4-Hour Workweek gelezen, dus een outsourcing zat in het achterhoofd. De bedoeling was daarna om de bevindingen te presenteren op Barcamp om zo een debat te openen om te kunnen zien waar de gaten in de logica zaten en in hoeverre het resultaat niet gebruikt kan worden als basis voor onderhandelingen.
Want op zich is het probleem wiskundig te benaderen. We nemen alle punten die op tafel liggen, geven een gewicht aan de eisen, nemen de verkiezingsresultaten als verdeelsleutel en delen zo punten onder de partijen uit zodat ze ieder het stuk van de koek krijgen waar ze recht op hebben. Maar we stootten snel op het probleem dat ons de das om deed: we hadden geen data. We wisten niet wat de partijen exact als eisenpakket op tafel hebben liggen, laat staan welke van die eisen het zwaarste doorwegen. Het idee stierf daardoor op onze livingtafel toen we voor het eerst samen kwamen om het aan te pakken.
Toen ik enkele weken geleden op MAD Niels tegenkwam een paar uur voor ik de studenten van PlayMobile ging begeleiden, vertelde ik hem over het idee dat we toen hadden en waarom het was stilgevallen. Hij wees me echter op iets dat het potentieel nieuw leven kan inblazen. Waarom niet de politiekers pakken op wat ze destijds hadden gezegd? Want die data leeft wel bij bijvoorbeeld de VRT of bij een krant als de Standaard, het zit namelijk in die stemtesten. Meer zelfs, sommige van die testen gaven de mogelijkheid om een gewicht aan de vragen te geven. We zouden op die manier ook een tweede model kunnen genereren die de wensen van deze mensen in acht neemt.
Ik vraag me af of er echt geen nieuwsredactie is die daar zijn tanden eens wil in zetten.
2 replies on “Het Belgisch Probleem”
Een regering van boekhouders zonder gevoel? Een op wiskunde gebaseerde overheid? Nee, bedankt. Er zijn zoveel beïnvloedende factoren. Wat betekent het antwoord op de vraag ‘dit is belangrijk’? Is dat ‘ik heb dat al vaak op den televies gezien, dus dat zal wel belangrijk zijn’ of ‘dit gaat over mijn tuin, dat is wel belangrijk en dus is de plek die de meeste mensen als hun tuin beschouwen het belangrijkst’ of ‘dit is voor mij persoonlijk belangrijk’.
Enfin. Als statistiek onfeilbaar zou zijn, ik zou er nog wat voor kunnen zeggen maar helaas…
Dat is een beetje zwart wit, denk ik. Zoals ik zelf al aanhaalde besef ik ook wel dat het subjectieve karakter van net er eigen aan is. Toch ben ik zeer benieuwd naar wat die resultaten zouden opleveren en ben ik er van overtuigd dat het een goeie basis kan vormen om op verder te gaan. Wat belangrijk is en niet belangrijk is blijft iets waar politiekers hun ding mee kunnen doen, toch?
Ik zeg niet dat het volk de waarde aan de punten moet hangen. Ik zeg wel dat het een interessant tweede model zou kunnen opleveren, een extraatje dat bestudeerd kan worden.