Het Toneelhuis trakteerde zijn abonnees met een gratis toegang tot “Moeders“, de tweede samenwerking met Behoud De Begeerte. Het betrof hier een literaire avond in afwisseling met flarden muziek. Toen we onze auto ergens bij het Paleis tot halt riepen begon ik al te polsen of er interesse was de avond te vullen met drank ipv teksten, maar oh wat ben ik blij dat mijn vrienden niet toegaven (hoewel het word “bier” meestal zou voldoen). Op het podium verschenen Jeroen Brouwers, Herman Brusselmans, Gerda Dendooven, Connie Palmen, Dimitri Verhulst, Toneelhuisacteurs Gilda De Bal, Tom Jansen, Titus Muizelaar en falsetzanger Steve Dugardin en… Hugo Claus. Ik weet niet waarom maar de man op het podium zien gaf me al kippevel. Het wordt wel duidelijk, beste vrienden, dat een van onze grootste schrijvers ferm aan het aftakelen is. Toen de man zijn best deed een buiging te brengen op het einde van zijn stukje (en zo ook van de avond) voelde ik mij schuldig. Niet alleen omdat buigen hem niet meer zo goed afgaat, maar ook omdat ik eerder voor hem zou moeten buigen. Zijn ode aan de moeder, die u ongetwijfeld kent uit de Oostakkerse gedichten, was de beste afsluiter die je je maar kon indenken.
De avond begon met Jeroen Brouwers die voorlas uit zijn boek “Bezonken Rood” dat ik tevens al eerder in de Bourla had mogen aanhoren. Begrijp me niet verkeerd, het is een eer een schrijver zelf te horen voorlezen, maar Jeroen Brouwers heeft blijkbaar niet echt de longinhoud die daarvoor nodig is. Brusselmans deed het zoals het voor hem hoort, korte metten. Ratel 2 gedichten af, dankuwel, saluut. Maar meer hoefde dat ook niet te zijn. Tom Jansen daarentegen mag steeds bij mij komen voorlezen voor het slapengaan. Heeft die man een aangename stem! Naast Connie Palmen, Dimitri Verhulst en Gerda Dendooven, die voorlazen uit eigen werk, brachten ook toneelhuisacteurs stukjes van o.a Ischa Meijer.
Even terzijde: Connie Palmen, wat bent u een ongelooflijke vrouw. Ik ken u niet, en zal u hoogstwaarschijnlijk nooit echt leren kennen, maar de manier waarop u op het podium zat met Titus vond ik werkelijk inspirerend. En dan heb ik het nog niet over de manier waarop u uw 9-jarige zelve ten tonele bracht. Ik heb u ook zien genieten van de mooie klanken die Steve Dugardin ten berde bracht en bracht ook mij zo tot genieten van de muziek. Hoe doet u dat? Anyway…
Het was een realistische voordracht. Daarmee wil ik zeggen dat alle mogelijke visies in beeld werden gebracht. Van de onvoorwaardelijke liefde die Connie Palmen uitbeeldt in “De Vriendschap” tot de verachting die Dimitri Verhulst op zeer ludieke wijze wist te verkondigen. Niet alle moeders verdienen immers de lof die de mijne verdient.
Deze avond is mij echt zeer goed bevallen. Ik durf zelfs zeggen dat het lang geleden was dat ik met zulks tevreden en voldaan gevoel de Bourla ben buitengewandeld. Waarvoor dank!