Ik geef het graag toe, vandaag was een grote dag voor mij. Alexander was al wel eens in de cinema geweest, maar ik en hem samen in een zaal, dat was de eerste keer.
Toen een 4-tal jaar geleden de gyneacoloog ons vertelde dat het een jongen was had ik een paar visioenen. Ik reed naar huis en zag hem al in mijn achteruitkijkspiegel op de achterbank zitten. Ik zag me verhaaltjes voorlezen, ons in disneyland samen rondrennen en in de tuin ravotten. En ik zag me met hem in een cinemazaal. Want film en cinema, dat heeft altijd een speciaal plekje gehad.
Dus het mag in de geschiedenisboeken die we samen aan het schrijven zijn: Big Hero 6 was de eerste film die we daar samen zagen. Het was geweldig om te zien hoe geboeid hij nu reeds naar het scherm zat te kijken en hoe hij opging in de film. Voor de eerste keer was er in de cinemazaal iets boeiender dan de film zelf: zijn reacties. Zo veel dingen die hij nog moet leren begrijpen en vatten. Het werkt inspirerend om te zien hoeveel emoties, verhalen en grappen hij nog mag ontdekken.