Een van de zaken die het web kan betekenen voor de academische wereld is dat het een serieuze hulp is bij het zoeken naar volk om, jawel, enquêtes in te vullen. We helpen de slimme mensen van vandaag/de toekomst uiteraard graag, en daarom ga ik in op de vraag van Stef Ackx.
Mochten jullie tijd en zin hebben, dan help je hem door dit in te vullen.
Topic of the day: de extra producten die je dikwijls bij een krant of tijdschrift kan bekomen.
Gisterenavond kreeg ik een oproep van een “private number”. Er zijn veel mensen die dan weigeren te antwoorden, maar ik vind het juist enorm interessant en wil ZEKER weten wie of wat het is.
“Met Kevin”
“Goeiedag, u spreekt met xxxx van het Nationaal Instituut voor Dataverzameling. Zou ik u een paar vragen mogen stellen?”
“Excuseer, waarvoor zei u dat u werkt?”
“Het Nationaal Instituut voor Dataverzameling” (op dit moment was ze wat uitleg aan het geven hierover, maar ik was zelf al aan het googlen geslagen)
“En hoe komt u aan mijn nummer?”
“Dat heeft het systeem random gevormd, we hebben deze gegevens nergens opgeslagen, we zijn op dit moment gewoon random GSM nummers aan het vormen.” (Ben ik de enige die dit raar vind?)
–insert some bla-bla here–
“Eerste vraagje: hebt u de laatste twee weken deelgenomen aan een enquete?”
“Nope.”
“Ok. Hebt u thuis een vaste telefoonlijn? Ik hoef het nummer niet te weten, gewoon een ja of nee op de vraag is voldoende hoor.”
“Daar ga ik positief op moeten antwoorden.”
“Goed, dan heb ik geen verdere vragen voor u. Vriendelijk bedankt en een prettige avond verder!”
“Euh… ok. Bye.”
Blijft toch raar, zo’n telefoontjes. Ik had eigenlijk moeten vragen waarom ze de Robinsonlist niet in acht nemen.