golden compass Archives - Past is Prologue

Boek 2, The Subtle Knife (let op, spoilers), is sinds gisterenavond achter de kiezen. Na boek 1 (again, spoilers) was ik al enorm onder de indruk maar nu ben ik verkocht en kan ik niet wachten om aan het laatste deel (ja, ook hier van die dingen) in de “His Dark Materials” (ah, what the hell… spoilers everywhere!) trilogie van Philip Pullman te beginnen.

Ja, inderdaad, The Golden Compass is een verfilming van het eerste boek. Het is te zeggen, toch van een groot stuk van het eerste boek. En vergeet de film maar. Het is een cliché, maar hier gaat het om de boeken. Wil je toch echt wel de film bekijken, doe het dan voor je de boeken bij de bib gaat halen. You’ll thank me later.

De trilogie valt onder de noemen “kinderboeken”, of toch voor de oudsten uit die doelgroep. Toch, als je open staat voor fantasy, zal je als volwassene hier enorm veel genot aan hebben. Mocht je de serie in je jonge jaren lezen, dan zal het herlezen 10 jaar later een heel ander licht op deze boeken werpen.

Gisterenavond ben ik hem eindelijk gaan zien: The Golden Compass. De timing kon niet beter. Het is namelijk zo dat ik van ons mama (dank u nog eens!) de His Dark Materials trilogie van Philip Pullman heb gekregen met de feestdagen. The Golden Compass, wat de verfilming van het eerste boek (Northern Lights) is, wou ik zien VOOR ik de boeken begon te lezen. Dit leek me het best na het beluisteren van de review door Mark Kermode.

having seen the plays on stage in one day, I came out thinking of it “WOW… WOW, it’s unbelievable. It’s really interesting and intruiging and open minded and good hearted and really ABOUT something! I mean, really ABOUT something!”
I came out of the film thinking “It’s ABOUT an hour and 3 quarters”.

Hij zegt er ook nog wel bij dat hij niet echt slecht is. En daar ga ik akkoord, het is een entertainende film en ik heb me zeker niet verveeld. Maar als je leest dat er zoveel aangepast is aan het originele verhaal om zo weinig mogelijk mensen voor het hoofd te stuiten, dan kan je niet anders dan verlangen naar de boeken. Deze trilogie staat ook niet zomaar op de derde plaats van de BBC’s Big Read lijst van 2003 (wat overigens een ZEER interessante lijst is).
Je merkt ook dat er veel weggehaald is, zoals je dat ook bij de verfilming van LOTR kon merken: plotelementen stapelen zich op en volgen op elkaar aan een razendsnel tempo. En daar haalt Kermode dan ook weer een zeer duidelijk punt aan: De film lijkt lang, gewoon omdat je zoveel via je netvlies in je grijze materie krijgt gepusht. En dit terwijl je nog geen 2 uur in de zaal zit.

Waar ik het nog wel over wil hebben is de casting. Ik ga even de vanzelfsprekendheden zoals Nicole Kidman en Daniel Craig buiten beschouwing laten en een persoonlijke favoriet in de kijker zetten: Sam Elliott. God, man, gewoon zijn gezicht alleen al zien verschijnen doet me breed glimlachen en me beter in mijn zetel zetten. Zo’n figuren als hem en Steve Buscemi doen het telkens weer bij me. Ook de kleine heldin blijkt geknipt voor de rol: een alledaagse jonge meid met een stevig karakter.

All in all zit het wel lekker hoor. Veel CGI, dat wel, maar wat had je verwacht?

Officiële site
IMDB