Onlangs zei ik op Twitter hetvolgende:
Ik deed dit omdat het al de tweede keer is dat hij dezelfde blogpost op twitter vermeldde. Pas op, hij doet dat goed. Niet zomaar de titel met de URL, nee, hij verpakt het in een echte boodschap, wat het best aangenaam maakt. Echter, voor iemand die ook de blogfeed leest blijft het ambetant als je het nog eens (twee maal) krijgt.
Iets eerder las ik een tweet vanop Phare waar Gary V blijkbaar had gezegd dat het net te nerdy is. Niemand gebruikt RSS, zei hij. En dat vond ik jammer. Maar hij heeft gelijk. Facebook en twitter zijn nu de manier waarop content zich verspreid. Dus de tweets van Jan zijn best logisch. Maar ik dwaal af…
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat online communicatie vooral op tekst gebaseerd is en het een enorm slechte drager is. Bekijk bijvoorbeeld deze tweet:
Dat kan op bijzonder veel manieren gelezen worden. Je kan lezen dat hij erover nagedacht heeft en mijn mening deelt. Maar je kan ook bijvoorbeeld denken dat er #sarcasme ontbreekt wat het geheel in een ander daglicht plaatst. Wat wil hij zeggen? Geen idee, het is iets dat we best bij pot en pint (of koffie) eens uitklaren.
En ik hoop eigenlijk dat ik nog veel zo van die dingen mag uitklaren met mensen. Want dat online communicatiegedoe… ik ben daar niet goed in.
2 replies on “Tekst”
Twitter is de niet-nerdy RSS.
Wat @netlash zegt, het gebruik van RSS is echt heel laag. In perspectief gezien dan. Er zijn mensen die mijn blogposts enkel lezen omdat ik ze op twitter zet. Andere komen langs via facebook.
Er is denk ik wel een verschil tussen zomaar doorposten naar twitter en facebook dan wat ik doe. Je geeft dat in je blogpost ook aan.
Die tweet was helemaal niet sarcastisch bedoeld. Het internet- en twitterverkeer ligt in het weekend een pak lager dan in de week. Veel mensen zitten in het weekend niet of minder op twitter, daarom heb ik de gewoonte op maandag een link te posten naar mijn weekendposts. Die was ik gisteren aan het schrijven en toen dacht ik: misschien moet ik dat toch maar niet doen, misschien moet ik luisteren naar de grote mensen. Ik zeg en schrijf dat zonder de minste zweem van ironie.
Maar tekst is een slechte drager. Je hebt daar gelijk in. Dat ligt niet aan jou maar aan het medium.