Categories
Games Sport

The future of (e)sports

I come from a soccer family, you know, traditional sports. Everyone in my family is obsessed by the game. I tried to get into it. I even kinda get it, but I don’t share their obsession for the game. Sure, you’ll see me in a Belgian jersey when World or EU championships is on, and I have a preferred regional team. Hell, I even had a season ticket several years. But still: not even close to what for instance my father, uncle, sister and brother-in-law feel for that game.

The last 5 years I’ve been active in the entertainment industry. I got the chance to see how stories are written, productions are set up and magic is done. In a way there is a lot of the same thing going on: emotional, spectacle, awe, … But it was still a very different universe.

Enter esports

I’m a gamer, so naturally I’ve been keeping my eye on it for several years now, but given my background in entertainment I’m getting more and more excited about what’s going on there. To the point where I’m stalking colleagues and family about it who have no interest in gaming whatsoever. Because more traditional sports need to start paying attention if they want to know what the future looks like. Esports is challenging traditional sports coverage.

Let’s take the LEC, the EU main League Of Legends league by Riot. Not only is it a good example, it is a prime example. They took their cue from more traditional sports: they have a perfectly equipped studio and crew, expert team of analysts and casters and a perfect broadcasting setup. But then they go an extra few miles.

As a Fnatic fan, this hit home.

This is a song by the LEC. In it you see casters. As in the people who add commentary during a game. Do you see soccer casters do that? Oh, you did, once, huh? Well, they’ve been doing it for a while now, it’s not their first rodeo. Moreover: This was in anticipation of just. One. Game. True, it was probably THE game of the season, because a member of team Fnatic went to their biggest rival G2 and they were meeting up for the first time since then, but still… For one game. And besides being an awesome song soundwise, the lyrics have more layers than the biggest onion you’ve ever sliced and the production value of the video is… well, see for yourself, it’s good.

24/7 content

But it’s not just that. As a fan, there is just so much to engage with. All the teams, players, coaches, casters, hosts, analysts and staff have their own, very active, social media channels and are actually playing the game themselves in a lot of cases. The league’s discord is constantly buzzing and they even launched a game hidden in a virtual studio tour ( a mobile-only game, I might add). While you’re watching the games, you have a chance to find drops with exclusive in-game items. There’s a podcast, VOD, … I could go on.
And the crew has a narrative of it’s own, making it very addictive to watch every minute. Mainly because they are that good at what they do and love doing it.

Now imagine the generation that is growing up with this as a standard form of sports entertainment and being asked by their parents to join them in experiencing the World Cup Soccer. What do you think they expect and what will they get?

It’s no wonder soccer teams all over the world are setting up their esports teams. Schalke 04’s team just made it to the play-offs. In League Of Legends, not FIFA 2021, btw. Because it scales. Whether you’re an LoL esporter or prefer FIFA, you just need hardware. You don’t need a soccer field and a basketball court. You do need a good crew per sport, but concerning infrastructure it’s a lot easier to handle.

How about Belgium

Here in Belgium clubs like KV Mechelen, Beerschot and Club Brugge get it. The last one even calls itself an entertainment firm, comparing themselves to Kinepolis or even Studio 100 (dutch article). On a broadcasting level Proximus stepped up their game making esports a pillar in their strategy. Things are stirring up in Belgium and I’m very excited to see what this will bring.

I’m gonna enjoy the LEC Spring play-offs starting today. I’ll leave you with the LEC song to launch that.

Categories
blessure lopen Sport

Project: get in shape (Part 2)

Eind januari, tijd voor een stand van zaken. 

Gewicht

We zaten in november met 90kg en hadden als nieuw doel 85kg. Ik was me er van bewust dat de eerste kilo’s sneller gaan, dus had me op een iets minder ‘spectaculair’ parcours verwacht. Dit is hoe het tot hiertoe ging:

Ging nog lekker door tot het rond nieuwjaar begon te flatlinen. Reden? Blessure, daar komen we zodadelijk nog op terug. Het goeie nieuws is dat ik m’n gewicht wel kan behouden. Want daar was ik wel benieuwd naar. Wat als we die 85 halen? Het is goed om weten dat ik het dus relatief stabiel kan houden, zelfs als ik niet aan het joggen ben. 

Lopen

Ik zat rond nieuwjaar in de 10km. Een mijlpaal, zeker voor iemand vroeger nooit voorbij de 5km geraakte. Ik zat aan het einde van mijn loopschema en liep dus gewoon wat verder. Soms iets langer als ik me goed voelde, soms iets minder. Het doel bleef rond de 10km liggen. Omdat het lekker ging kwamen een aantal loopwedstrijden in het vizier. Ik schreef me in voor de Spa-Francorchamprun en de Urban Trail in maart en sta op het punt de 10 miles definitief vast te leggen.
Op 18 januari trok ik naar het Rivierenhof om daar de lus van 10km eens te gaan joggen. Halverwege stak een pijn in mijn knie op. Ik stopte en wandelde terug naar de wagen en voelde dat het niet goed zat. Ik besloot een dikke week rust in te lasten en ben vandaag, 10 dagen later terug gaan lopen maar moest vrij snel vaststellen dat rust niet voldoende is. Niet alleen de knie, ook het scheenbeen wou niet mee.

De wandeling terug naar huis was confronterend. Elke stap die ik zette voelde ik het, wat het ook is. Zeker geen enorme pijn tijdens het stappen, eerder een onaangename druk. Eentje die tegelijkertijd al die momenten die ik de komende maanden heb klaar staan, streefdoelen die vast stonden en die me iets gaven om naar uit te kijken, in een schaduw van onzekerheid plaatst. Heb ik gewoon slechte knieën, zoals zovelen in mijn familie? Of is het gewoon een ontsteking? Ben ik te hard van stapel gegaan en heb ik het dus mezelf aangedaan? Scenario’s bij de vleet, van ‘neem een paar pillen’ tot ‘nooit meer lopen’.
Volgende week naar de dokter, dan weten we meer. 

Categories
electric run ismoothrun lopen myfitnesspal pebble rslab runkeeper runners service lab Sport spotify

Project: get in shape

Die Electric Run is maar 5km. Dat heb ik ooit gelopen, dus dat kan ik.

Dat dacht ik begin september. 5km liepen we in de middelbare school, met het 5de, het 6de en een heleboel leerkrachten. Jaarlijkse traditie, en eentje dat serieus genomen werd want het was voor punten. We trainden een jaar hard en dat wierp vruchten af.

Wat ik ooit kon moet ik nu, in de fleur van mijn leven, toch ook kunnen. Met dat nadeel dat ik elke dag haast 20kg meer meezeul dan toen.

Voorbereiding is alles, dus ik stak voldoende tijd in het opstellen van de perfecte playlist op Spotify  Ik installeerde Runkeeper (nog maar eens),  haalde mijn loopschoenen en hartslagmeter van onder een dik laag stof (nog maar eens) en begon te lopen (nog maar eens) en deed dat wel 4km aan één stuk. Ik herinner me nog hoe ik mijn earplugs op het Sint-Jansplein triomfantelijk uit mijn oren haalde. Ik schreef me diezelfde avond nog in voor de Electric Run.

Ik hield het bijzonder goed vol, vooral dankzij de muziek. En het ging steeds beter. Ik begon voor de leut mijn gewicht in de gaten te houden en zag ook daar een licht positief effect.

Eind september schoot mijn gewicht terug omhoog, wat een kleine telleurstelling was. Ik besloot, nu ik toch bezig was, ook op mijn eten te beginnen letten. Ik las veel goeie dingen over MyFitnessPal en begon op te volgen wat ik at. De app stelt je wat vragen over wat je wil bereiken en hoe je gemiddelde dag er uit ziet en geeft je een richtdoel in calorieën. Die probeerde ik dan zo goed mogelijk te volgen. Niet altijd even gemakkelijk ;)

Maar even terug naar die gewichtcurve… 

Je merkt dat na de toename eind september het even hard naar beneden ging. Het ging toen super. Ik liep steeds verder, steeds sneller. Ik voelde me super, verloor gewicht en had meer energie. “Ik loop volgend jaar gewoon die 10 Miles, haha!”
Maar rond 4 oktober dook een probleem op: mijn knieën, vooral mijn linker, begonnen stevig pijn te doen.

Ik trok op aanraden van een paar mensen naar Runners Service Lab. Ze laten je lopen en bestuderen hoe je je voeten plaatst en hoe de afdruk van je voet op de grond is. Dat bleek niet ideaal te zijn om met zomaar eender welke schoen te liggen lopen. Daarnaast kreeg ik ook te horen dat ik een wandelend cliché was: ik ging te hevig, te snel. Ik liep afstanden van 7km aan een tempo van 7min/km. Niet direct om applaus bij te geven, maar wel veel te hard als je van je luie zetel komt. Het was dus duidelijk:

  1. Ik had andere schoenen nodig
  2. Ik moest trager opbouwen

En ze hebben beiden voor me opgelost. Aan de hand van de loopanalyse hebben we de juiste schoenen gevonden en op hun website downloadde ik een loopschema om op te bouwen.

En dat is wat ik nu aan het doen ben. De Electric Run volgende week wordt geen probleem (fingers crossed), maar de 10 Miles is waarschijnlijk pas voor 2016. Maar het gewicht blijft zakken. Ik heb nu een 3-tal kilo verloren en hoop er nog 7 af te krijgen op een nog te bepalen termijn ;)
Belangrijkste is dat ik dat lopen blijf volhouden, en dat lijkt nu, voor de eerste keer, echt te beginnen lukken.

Wat deed het hem dan deze keer wel? Want ik ben al 10 keer ‘beginnen lopen’. Een combinatie van dingen, denk ik. Die Electric Run die er aan zat te komen en een hapbare afstand is. Die playlist die me echt heeft vooruitgeduwd (en soms een beetje te veel ;)). En de tech toch ook wat. Ik sta ondertussen op dat vlak ook wat verder. Zo gebruik ik niet meer runkeeper maar iSmoothRun en heb ik een Polar H7 hartslagmeter aangeschaft die in verbinding staat met m’n iPhone.

De integratie tussen de verschillende apps en hardware is indrukwekkend. Mijn flow ziet er ongeveer zo uit:

  • Ik sta op en weeg me, dat voer ik in in MyFitnessPal
  • iPhone houdt gedurende de dag mijn stappen bij (dit wordt gesynchroniseerd met MyFitnessPal)
  • Ik geef gedurende de dag in wat ik eet op, again, MyFitnesspal
  • Als ik ga lopen doe ik het met iSmoothRun, die exporteert mijn data naar Runkeeper
  • Tijdens het lopen krijg ik dankzij de integratie tussen iSmoothRun en de hartslagmeter feedback over mijn hartslagzone
  • Ik kan tijdens het lopen ook realtime de data raadplegen op mijn Pebble want iSmoothRun heeft ook daarop een app
  • MyFitnessPal trekt ook de Runkeeper data binnen en heeft dus een compleet beeld van mijn verbruik, waardoor ik soms me een extraatje kan veroorloven ;)

Je merkt dat MyFitnessPal eigenlijk de draaischijf is geworden. iSmoothRun is dé app bij uitstek voor mij omdat het

  • hartslagfeedback geeft
  • goeie dataweergave heeft op Pebble

Twee dingen die Runkeeper niet goed voor me deed. Die laatste krijgt ook alle data binnen omdat ze, vind ik, betere stats geven. Maar dat is haast de enige reden waarom het nog in de flow zit.

 

Categories
Actualiteit Sport

Trainers

Een voetbalploeg heeft een ziel op zich. Wat er bij FCB gebeurt is niet nieuw, een paar tegenslagen op een rij kunnen in het ‘kopke’ van zo’n ploeg kruipen. En dan heb je als trainer ofwel je groep mee, ofwel niet. En dan nog is het een kwestie van tijd. Er moeten dingen veranderen, en als trainer kan je ook maar zo veel. Je bent er voor de lange termijn, maar je bent helaas ook de ideale korte termijn oplossing als het slecht loopt.

De reactie van Bart Buysse sprak boekdelen. Probeer zijn frustratie te kaderen, de man kreeg zijn inziens niet genoeg speeltijd. Maar het mag duidelijk zijn dat de ploeg hem verlaten heeft. En dan is de oplossing eenvoudig: Exit T1.

Een trainerswissel werkt in vele gevallen bijzonder goed. Een frisse wind in het hoofd van zowel speler als supporter want het leeft uiteraard nog het meest bij de 12de man. Het is een kwestie van hoe het allemaal wordt gebracht, iets waar een voorzitter/management ook wel iets in de pap te brokken heeft.

De trainer is hier natuurlijk een apart geval. Het management koos ervoor de bondscoach te verleiden en moet deze nu, een half jaar later, laten gaan. Los van de financiële aderlating is dit geen goeie zaak voor je reputatie.

Categories
Sport

Antwerps Voetbal

Ik geef toe, ik heb deze niet verzonnen, alle creds gaan naar Kristof. Maar volg even mee:

  • PVO wordt binnengehaald bij GBA
  • JV en GH worden buitengewerkt bij GBA
  • EW haalt JV en GH binnen bij RAFC
  • JV en GH proberen met een buitengewone algemene vergadering EW buiten te werken

Als nu even stap 5 de circel zou rond maken:

  • PVO haalt EW binnen bij GBA

Op bestuursniveau hebben we dan al de fusie.
Of juist niet.